شعری از فرهاد کریم پور نشد تا کسی بیاید
به فریاد رس ام نیا مده باشد
نشد حادثه ای تا بخواهد
خواب اش ندیده باشم.ِ
نشد که پلکهایم نپرد
قبل از وقوع خوشحالی
یا گریستنِ در خود.
آنسوی جهان
فنجانی تا بخواهد
بیافتد
خوابش رادیده ام:
واینسوی
تا بخواهم به بیداریش برسم
فنجان
در شکستن اتفاق
افتاده
است.
با این همه
چه از این تلخ شیرین تر
که تا خواب نبینم
عاشق نخواهم شد
با آنهمه
می ترسم که مرگ آمده باشدومن
تازه به خوابش رفته باشم
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
آوای قلم و آدرس
avayeghalam2.LXB.ir لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.
تبادل
لینک هوشمند
